۱۰ نکته که قبل از بالا آوردن سایت باید چک کنید! (بخش نخست)

پس از طراحی وب‌سایت حتماً چک می‌کنید که CMSتان درست کار کند٬ محتوای مورد نظرتان اضافه شده باشد و مدیرتان از نتیجه کارتان راضی است و بلافاصله سایت‌تان را بالا می آورید. اما این کافی نیست! طراح باید پیش از بالا آوردن سایتش موارد متعدد دیگری را نیز کنترل کند.

بسیاری از طراحان برخی از مسایل مرتبط با سایت را در هیجان بالا آوردن سایت فراموش می‌کنند. یادتان می آید که همیشه قبل از تحویل ورقه امتحانی جواب‌هایتان را یک بار دیگر چک می‌کردید مبادا جایی را فراموش یا اشتباه کرده باشید؟ همین مسأله برای طراحی سایت نیز صادق است. در هنگان چک کردن سایت طراح باید به چیزی بیش از خواندن محتوا و اصلاج گرافیک سایتی به موارد دیگری نیز توجه کند.

فایده هایی که از این چک کردن پیش از بالا آمدن سایت می‌توان توقع داشت:

۱- دوباره کاری را کم می‌کند: فایده اصلی داشتن یک چک لیست کم کردن نیاز به یک لیست طولانی از کارهای لازم بعد از بالا آمدن سایت است. وقتی طراح برخی از جنبه های مهم کار را پیش از بالا آوردن سایت بی‌خیال شود طبیعتاً محصولی جز دوباره کاری زیاد نصیبش نمی‌شود. با داشتن یک چک لیست پیش از بالا آمدن سایت مطمئن می‌شوید همه ویژگی‌های ضروری درست عمل می‌کنند.

۲- اثر برداشت اولیه: ممکن است فکر کنید که حتا اگر یک چک لیست هم نداشته باشید حتماً می‌توانید هر زمان که لازم شد طراحی‌تان را دست‌کاری کنید. اما در مورد وب‌سایت‌ها تأثیری که اولین دیدار مخاطب بر او می‌گذارد بسیار مهم است. همیشه بهتر ات اولین باری که می‌خواهید کارتان را ارایه دهید کاری کامل ارایه دهید. جبران تأثیر منفی اولیه راحت نیست.

۳- موتورهای جست‌جو: کسب و کار وب پیرامون موتور جست‌جو بنا نهاده می‌شود. شما یک وب‌سایت می‌سازید و آن را بالا می آورید تا تجارت‌تان را گسترش دهید اما نتیجه گیری شما به نتیجه های موتور جست‌جو وابسته است. اگر اهمال کنید و خزنده موتور جست‌جو به سایت‌تان سر بزند و راضی بر نگردد حتا اگر تغییراتی در سایت‌تان بدهید خزنده یاد شده زمان بندی خزیدن خود را محترم می‌شمارد و ممکن است تا برگشت آن فرصت‌های تجاری را از دست دهید.

نحوه راه اندازی وب سایت

در این مقاله قصد داریم نحوه راه اندازی وب سایت را شرح دهیم.

گام اول:

ثبت دامنه:

دامنه در حقیقت نام وب سایت شما می باشد که از دو قسمت نام و پسوند تشکیل شده است. پسوندهای بین الملی رایج عبارتند از Com , Net, Org و … که دارای مصارف عمومی می باشند و پسوند های ملی شامل: ir,co.ir,net.ir و …

همانطور که برای تهیه یک محل سکونت یا تجارت اولین سوال آدرس منطقه مورد نظر است، برای وب سایت نیز اولین سوال آدرس اینترنتی شما یا همان نام دامنه می باشد. بطور مثال آدرس اینترنتی هاست 97، host97.net می باشد که عبارت host97 نام و عبارت net پسوند دامنه می باشد.

گام دوم:

خرید هاست:

پس از انتخاب و ثبت دامنه اکنون شما دارای یک آدرس اینترنتی شده اید. ولی با وجود ثبت دامنه وقتی آدرس سایتتان را وارد مرورگر می کنید این طور به نظرمی رسد که این آدرس ثبت نشده است. اشتباه نکنید.آدرس شما ثبت شده است و تنها چیزی که ندارد داشتن یک منبع برای نمایش اطلاعات آن است. این امر دقیقاً مانند ثبت شرکت است که علاوه بر ثبت شرکت در دفاتر اسناد رسمی باید یک مکان را برای شرکت خود انتخاب کنید. در اینترنت به چنین مکانی به عنوان منبع برای سایت را هاست می نامند. هاست مکانی برای میزبانی سایت شما می باشد که می توانید اطلاعاتتان را در آن برای عموم به نمایش بگذارید.

نکته: انتخاب سرویس میزبانی وب یا همان هاست بستگی به زبان برنامه نویسی سایت شما دارد. در نتیجه قبل از تهیه هاست، قالبیت های سرویس میزبانی را مطالعه کرده و اطمینان حاصل نمایید که زبان برنامه نویسی سایت شما را پشتیبانی می کند.

گام سوم:

طراحی سایت اختصاصی یا استفاده از سیستم های مدیریت محتوی رایگان (CMS):

برای نمایش اطلاعات خود در اینترنت علاوه بر خرید دامنه و هاست باید سایت نیز طراحی نمایید. سایت شما می تواند از یک صفحه ساده HTML تا یک سایت داینامیک و حرفه ای فروشگاه و یا یک گالری حرفه ای تشکیل شده باشد. برای طراحی سایت می تواند از یک سیستم مدیریت محتوی رایگان مانند وردپرس، جوملا، دات نت نیوک و… استفاده کنید. هر کدام از این سیستم های مدیریت رایگان دارای امکانات، افزونه ها و قالب های گرافیکی متنوع می باشند. بطور مثال اگر قصد دارید یک وبلاگ شخصی داشته باشید و از سیستم های وبلاگدهی رایگان مانند بلاگفا، میهن بلاگ و … استفاده نکنید سیستم مدیریت محتوی وردپرس پیشنهاد می شود و اگر قصد دارید یک سایت تجاری داشته باشید جوملا یا دات نت نیوک توصیه می گردد. سیستم های مدیریت محتوی دارای تعداد زیادی افزونه رایگان می باشند که بیشتر نیازهای یک وب سایت را برآورده می کنید. اما اگر ویژگی خاصی مد نظر شما بود و افزونه آن را نتوانستید در اینترنت پیدا کنید ۲ راه وجود دارد:

۱- از آنجاکه سیستمهای مدیریت محتوی کد باز می باشند شما اگر علم برنامه نویسی داشته باشید می توانید ویژگی مورد را بصورت یک افزونه نوشته و بر روی سیستم مدیریت محتوی خود نصب کنید.

۲- تمامی ویژگی های مد نظر خود را برروی کاغذ آورده و سپس با یک شرکت طراحی وب سایت قرارداد منعقد نمایید تا سایت را با توجه به خواسته شما طراحی کند.

نتیجه گیری: با توجه به موارد ذکر شده در بالا به این جمع بندی می رسیم که برای داشتن یک وب سایت باید ۳ کار را انجام دهید: ۱- خرید دامنه ۲-خرید هاست ۳- نصب سیستم مدیریت محتوی رایگان یا طراحی اختصاصی سایت

انواع گواهی‌نامه‌های SSL: گواهی‌های SGC همراه با جمع بندی

گواهی‌های Server-Gated Cryptography یا SGC

مربوط به زمانی می‌شدند که بنا به مقررات دولت آمریکا مرورگرهایی که در کشورهای خارجی استفاده می‌شدند تنها می‌توانستند رمزگذاری ۴۰ یا ۵۶ بیتی داشته باشند. گواهی SGC به مرورگرها اجازه می‌داد با رمزگذاری ۱۲۸بیتی به سرور صاحب گواهی وصل شوند. این‌ها همه برای اواسط دهه‌ی ۹۰ میلادی بود. بعدها دولت آمریکا این محدودیت صادراتی را لغو کرد و نسل مرورگرهایی که به عمد قابلیت رمزگذاری‌شان محدود شده بود بر افتاد.

این روزها هیچ کس از مرورگرهای قدیمی‌یی که چنین شرایطی داشتند استفاده نمی‌کند -مرورگرهایی مانند IE 5- و دریافت این نوع گواهی‌ها هیچ فایده‌ای ندارد. با این حال برخی از مراجع صدور گواهی هنوز وانمود می‌کنند گواهی‌های SGC چیزهای ارزشمندی‌اند که باید برای آن‌ها پول بیش‌تری پرداخت. باور نکنید و دنبال تهیه‌ی این گونه گواهی‌ها نباشید.

جمع‌بندی:

به طور خلاصه کل مفاهیمی که برای جمع‌بندی کلی انواع گواهی SSL باید بدانید این‌هاست:

تفاوت قیمت‌ها مربوط به فرآیند تأیید اعتبار شما به عنوان درخواست‌دهنده‌ی گواهی و تفاوت تعداد دامنه‌ها و زیردامنه‌هایی است که می‌توانند با هم از یک گواهی SSL استفاده کنند.

-گواهی ممکن است شما را فقط در سطح دامنه تأیید کند (DV)

-گواهی می‌تواند شما را در سطح دامنه و شرکت/سازمان تأیید کند (OV یا EV).

-گواهی EV نوار آدرس را سبز می‌کند.

-هر گواهی SSL فقط برای یک زیردامنه صادر می‌شود.

-گواهی‌های Wildcard برای هر تعداد زیردامنه قابل استفاده‌اند. ویژگی Wildcard معمولاً با تأییدیه‌ی سطح سازمانی ارایه می‌شود، اما ممکن است آن را شرکتی روی گواهی‌های DV نیز بفروشد.

-گواهی‌های SAN یا UCC برای بیش از یک دامنه قابل استفاده‌اند. با این حال تعداد این دامنه‌ها محدود است. این گواهی‌ها هم معمولاً و نه ضرورتاً با تأییدیه‌ی سطح سازمانی هستند.

-گواهی‌های SGC در دوران ما کارآیی ندارند.

انواع گواهی‌نامه‌های SSL: گواهی‌های Wildcard و SAN (یک گواهی برای بیش از یک دامنه)

چگونه می توان از یک گواهی، برای پشتیبانی از چند دامنه و زیر دامنه استفاده کرد؟

گواهی Wildcard ممکن است از هر کدام از انواع بالا باشد، بنابراین تفاوت آن در فرآیند تأیید معتبر بودن درخواست‌دهنده نیست. بلکه تفاوت در کارآیی آن است. وقتی شما یک گواهی SSL دریافت می‌کنید آن را فقط برای یک زیردامنه از دامنه‌ی اصلی‌تان می‌توانید به کار ببرید حالا این زیردامنه می‌تواند www.yourdomain.com باشد یا login.yourdomain.com. اگر شما بیش از یک زیردامنه دارید که برایشان احتیاج به گواهی SSL و مبادله‌ی امن اطلاعات دارید ممکن است مجبور شوید برای هر کدام یک گواهی بخرید. برای کاهش هزینه‌ها در چنین مواردی می‌توانید از گواهی‌های Wildcard استفاده کنید. یک گواهی Wildcard را می‌توانید برای هر تعداد زیردامنه استفاده کنید. با پرداخت هزینه‌ی بیش‌تر گواهی SSL شما برای *.yourdomain.com صادر می‌شود.

گواهی SAN یا UCC

یک گواهی Subject Alternative Name یا گواهی UCC (Unified Cummunications Certificates) را می‌توانید برای چند دامنه به کار ببرید. روش SAN ممکن است روی هر کدام از انواع گواهی اصلی پیاده‌سازی شده باشد؛ بنابراین فرآیند تأیید فرقی با موارد قبلی ندارد. اما در این مورد شما علاوه بر نام دامنه‌ی اصلی می‌توانید در هنگام درخواست دامنه‌های دیگری نیز تعیین کنید که گواهی بر روی آن‌ها نیز کار کند.
تفاوت این نوع گواهی با گواهی Wildcard محدودیت تعداد دامنه‌هایی است که می‌توانید گواهی خود را به آن‌ها توسعه دهید. گواهی wildcard برای هر تعداد زیردامنه که شما بتوانید تعریف کنید کار می‌کند اما گواهی SAN فقط برای تعداد مشخصی دامنه کار می‌کند (مثلاً ۱۰۰ دامنه). به علاوه در گواهی wildcard شما نیازی ندارید برای افزودن زیردامنه‌ی جدید درخواست تغییر در گواهی‌تان بدهید ولی در مورد گواهی‌های SAN باید درخواست کنید نام دامنه‌ی جدید نیز به لیست دامنه‌هایتان افزوده شود.

انواع گواهی‌نامه‌های SSL: گواهی‌های EV (تأیید گسترش یافته)

گواهی‌نامه SSL با تأیید سطح گسترش یافته (Extended Validation SSL Certificate):

برای دریافت گواهی‌های Extended Validation همان مراحل مربوط به گواهی‌های OV که در بالا اشاره شد یعنی تأیید دامنه و تأیید هویت سازمان درخواست‌دهنده لازم است. تفاوت در این است که با دریافت یک گواهی EV وقتی مشتری به سایت شما وارد می‌شود نوار آدرس یا بخشی از آن به رنگ سبز در می‌آید که به روشنی به مشتری نشان می‌دهد که شما حاضر بوده‌اید برای اطمینان خاطر به او از دقت و امنیت کارتان بالاترین هزینه را برای دریافت گواهی، تأیید فعالیت‌تان، و امنیت تبادل اطلاعات او با سرور خودتان بپردازید.

دقیقاً به همین دلیل است که در معرفی گواهی OV گفتیم اگر واقعاً به دنبال طی مراحل تأیید هویت شرکت‌تان توسط صادرکننده‌ی گواهی هستید بهتر است بیش‌تر هزینه کنید و گواهی‌ EV تهیه کنید. در مورد گواهی‌های OV این نوار سبز در نوار آدرس نشان داده نمی‌شود، یعنی میزان اهمیت دادن شما به مشتری به اندازه‌ی کافی مشهود نیست! مراحل تأیید سازمان در مورد این گواهی‌ها کامل‌تر است و ممکن است شامل چک کردن شماره تلفن و برقراری تماس هم شود.

انواع گواهی‌نامه‌های SSL: گواهی‌های OV (تأیید سازمان)

گواهی‌نامه SSL با تأیید سطح سازمان (Organization Validated SSL Certificate):

چنان‌که گفتیم در روش رمزگذاری تفاوتی میان انواع گواهی SSL که یک مرجع صدور گواهی (Certificate Authority) صادر می‌کند وجود ندارد اما میزان اعتبار گواهی را محدوده‌ی تأیید اعتباری که مرجع صدور انجام داده تعیین می‌کند. در گواهی‌های Organization Validated دامنه‌ی تأیید اعتبار علاوه بر تأیید دامنه شامل تأیید هویت درخواست‌کننده نیز می‌شود. این تأیید هویت معمولاً شامل دریافت گواهی قانونی شرکت یا سازمان درخواست‌دهنده برای گواهی می‌شود. مدارکی مانند گواهی ثبت شرکت، مجوز کار، پروانه‌ی کسب، گواهی بانکی، گذرنامه یا گواهی‌نامه (در صورت درخواست شخصی)، و تأیید درخواست گواهی با امضای رسمی شرکت در این مورد از متقاضی دریافت می‌شود. ارسال این مدارک برای آن است که مرجع صدور گواهی بتواند قانونی بودن فعالیت شما را به عنوان یک واحد اقتصادی در تأیید کند. معمولاً ارسال مدارک درخواست شده کفایت می‌کند و صادرکنندگان گواهی چندان هم به کشیدن مو از ماست مقید نیستند. برای آن‌ها کافی است که بتوانند بگویند بررسی کافی انجام شده و بر اساس مدارکی که دریافت کرده‌اند گواهی برای یک واحد قانونی صادر شده است.

بعضی از مراجع صدور گواهی این گواهی را یک باره در قالب گواهی‌های EV ارایه می‌دهند. برای یک شرکت معتبر که می‌خواهد پول کافی بپردازد تا اعتبارش مورد تأیید قرار بگیرد پرداخت پول بیش‌تر و دریافت گواهی EV به دلیلی که در مطلب بعد خواهیم آورد معقول‌تر است. اگرچه گاهی این پول بیش‌تر واقعاً بیش‌تر است.

dedicated-1920x500

انواع گواهی‌نامه‌های SSL: گواهی‌های DV (تأیید دامنه)

گواهی‌نامه SSL با تأیید سطح دامنه (Domain Validated SSL Certificate):

گواهی DV یا Domain Validated ساده‌ترین نوع گواهی SSL است که فرآیند تأیید اعتبار آن تنها دامنه را در بر می‌گیرد. منظور از تأیید اعتبار دامنه (Domain Validation) این است که صادرکننده‌ی گواهی تأیید می‌کند که این دامنه را شما خریده‌اید و به عنوان مالک دامنه اقدام به خرید گواهی SSL نموده‌اید. این گواهی از طریق رمزگذاری SSL تضمین می‌کند که اطلاعات تبادل شده میان سرور وب شما و مرورگر وب کاربر به شکل محرمانه انجام می‌گیرد.

این گواهی هویت وب‌سایت و شرکت شما را تأیید نمی‌کند و حتا سایت‌های کلاه‌بردار هم به‌راحتی می‌توانند این نوع گواهی‌نامه‌ی SSL را تهیه کنند و با وانمود کردن به فعالیت قانونی از آن سوءاستفاده کنند. سایت‌هایی که به تجارت الکترونیک علاقه دارند می‌توانند به دنبال کلاس‌های گواهی بالاتر با سطح تأییدیه‌ی بهتر باشند. اما باید توجه کرد که از نظر سطح رمزگذاری تفاوتی بین این گواهی و کلاس‌های بالاتر نیست. تنها تفاوت میان گواهی‌ها در میزان اعتباری است که گواهی به وب‌سایت شما می‌دهد و این اعتبار تنها مربوط به فرآیندی می‌شود که مرجع صادرکننده‌ی گواهی برای تأیید اعتبار شما به عنوان درخواست‌کننده‌ی گواهی طی می‌کند. فرض بر این است که در گواهی‌های سطح بالاتر این فرآیند شامل سازمان یا شرکت درخواست‌کننده و مجوز قانونی آن برای فعالیت نیز می‌شود.

با داشتن گواهی SSL حتا در سطح DV بازدیدکننده در نوار آدرس به جای http می‌تواند https را مشاهده کند. به علاوه در گوشه نوار آدرس یا پایین مرورگر علامت قفل دیده می‌شود که به معنی رمزگذاری شدن اطلاعات مبادله شده با وب‌سایت است.

موارد استفاده از گواهی SSL

چرا باید از گواهی‌نامه SSL در وب‌سایت استفاده کرد؟

اگر یک فروشگاه مجازی دارید، یا یک وب‌سایت بانک‌داری الکترونیکی، یا هر گونه وب‌سایت دارای خدمات الکترونیکی، ممکن است مشتریان به سبب نگرانی از محرمانگی و امنیت اطلاعات‌شان وب‌سایت شما را ترک کنند. یک سرور با گواهی SSL مختص خود که توسط یک مرجع رسمی صدور گواهی‌نامه SSL که مختصراً به نام CA شناخته می‌شود صادر شده باشد به کاربران اطمینان می‌دهد که سرور، دامنه و وب‌سایت را همان سازمان یا شرکتی اداره می‌کند که در وب‌سایت ادعا شده و محتوا و فعالیت اقتصادی وب‌سایت قانونی است.

گواهی SSL را برای طیف وسیعی از تراکنش‌های الکترونیکی می‌توان استفاده کرد، از جمله:

ایمیل

تجارت الکترونیک

اپلیکیشن‌های گروهی وب

انتقال وجه الکترونیکی

برای مثال مشتری‌ ای که در یک فروشگاه الکترونیکی خرید می‌کند برای تأیید هویت فروشگاه یا درگاه پرداخت و محتوایی که وب‌سایت نمایش داده است نیاز به مشاهده‌ی گواهی SSL سرور دارد. بدون تأیید اعتبار سرور خریدار نمی‌تواند به سیستم فروش سایت اعتماد کند و اطلاعات حساسی نظیر شماره‌ی کارت اعتباری خود را در وب‌سایت و از بستر اینترنت وارد کند.

مسأله فقط تمایل مشتری و بازدیدکننده‌ی وب‌سایت به اطمینان به فرآیند طی شده برای انتقال اطلاعاتش نیست. خاصیت اصلی گواهی SSL این است که با کمک یک جفت کلید رمزگذاری عمومی و خصوصی اطلاعات انتقال داده شده را به رمز در می‌آورد و از دست‌رس متجاوزان فضای آنلاین دور نگه می‌دارد. به همین دلیل برای هر درگاه پرداخت و وب‌سایت بانک‌داری اینرنتی نصب یک گواهی SSL معتبر روی سرور هاست ضرورت دارد.

تعریف گواهینامه SSL

گواهی SSL چیست؟

افراد و سازمان‌ها روزانه اطلاعات زیادی را از طریق اینترنت ارسال و دریافت می‌کنند. برخی از این اطلاعات مانند اخبار یا نوشته‌های یک وبلاگ‌نویس، از لحاظ امنیت کاربر یا سازمان چندان حساس نیست، اما اطلاعاتی مانند ایمیل‌ها، اطلاعات حساب‌های بانکی، رمزهای عبور، و… وجود دارند که قطعاً مایل نیستیم در اختیار دیگران قرار بگیرد.

مثلاً اگر درگاه پرداخت یک بانک برای خرید اینترنتی رمز عبور مشتریان را دریافت می‌کند و فاقد پروتکل امنیتی باشد ممکن است اطلاعات ورود به حساب مشتری در انتقال میان سرورها دزدیده شود. این مطلب در مورد همه‌ی سایت‌هایی که اطلاعات خصوصی کاربران را نگه‌داری می‌کنند صادق است.

زمانی که اطلاعات را در مرورگر وارد می‌کنیم، اطلاعات بین کامپیوتر ما (Client) و کامپیوتری که سایت روی آن قرار دارد (Server) مبادله می‌شوند. باید به طریقی ارتباط بین کلاینت و سرور را امن کنیم. این کار با رمزگذاری اطلاعات انجام می‌شود. در این صورت حتی اگر افراد خراب‌کار به آن دست‌رس پیدا کردند با مانع شکستن رمز روبه‌رو می‌شوند و نمی‌توانند از محتوای آن اطلاع پیدا کنند.

یکی از روش‌های متداول رمزگذاری اینترنتی استفاده از پروتکل Secure Sockets Layer) SSL) است. پروتکل SSL  یا «لایه‌ی سوکت‌های امن» برای امن کردن پروتکل‌های غیرامن اینترنت استفاده می‌شود. SSL به کمک الگوریتم‌های رمزنگاری داده‌هایی را که قرار است از یک کانال ارتباطی غیرامن -یعنی بستر اینترنت- بگذرد برای هکرها ناخوانا می‌سازد تا محرمانه ماندن داده‌ها تضمین شود. SSL عموماً برای محافظت از ارتباطات میان مرورگرهای وب و سرورهای وب به کار می‌رود. اما استفاده از آن برای ارتباطات سرور به سرور و برنامه‌های کاربردی تحت وب در حال گسترش است.

وقتی به وب‌سایتی وارد می‌شوید به چند روش می‌توانید از مرورگرتان متوجه شوید که آن سایت از یک گواهی‌نامه‌ی SSL معتبر استفاده می‌کند و متعلق به همان فرد یا سازمانی است که ادعا می‌کند:

ابتدای URL از http به https تبدیل می‌شود

یک علامت قفل بسته در گوشه‌ی نوار آدرس ظاهر می‌شود.

برای وب‌سایت‌های دارای SSL با تأیید گسترش یافته (Extended Validation SSL Certificate) یا EV نوار آدرس یا بخشی از آن سبزرنگ می‌شود.

هر کسی می‌تواند برای خود گواهی SSL ایجاد کند. این نوع گواهی‌نامه هم همان کار رمزگذاری اطلاعات را انجام خواهد داد؛ اما اعتبار این گواهی‌های خودامضا (self-signed) را مرورگرهای وب به طور پیش‌فرض نمی‌پذیرند. در نتیجه بازدیدکننده‌ی سایت باید مسؤولیت قبول اعتبار گواهی را خود بپذیرد. اعتبار گواهی SSL به این است که آن را یک مرجع صدور گواهی (Certificate Authority) یا CA صادر کرده باشد. این اعتبار از آن‌جا ایجاد می‌شود که فرض بر آن است که صادرکننده‌ی گواهی‌نامه خط‌مشی‌های کلی سنجش اعتبار درخواست‌کننده‌ی گواهی را رعایت کرده است. از مرورگر می‌توانید جزییات یک گواهی‌نامه‌ی SSL را مشاهده کنید. این جزییات معمولاً حاوی اطلاعات زیر است:

کلید عمومی مالک گواهی

نام مالک

تاریخ انقضای کلید عمومی

نام صادرکننده (CA)

شماره‌ سریال گواهی

امضای دیجیتال صادرکننده

سئو و معرفی سریع سایت و وبلاگ به گوگل (ایندکس سریع گوگل)

کاربران زیادی با ما تماس گرفته و در مورد چگونگی معرفی وبلاگ یا سایت خود به موتور جستجوگر گوگل سوال میکنند. بعضی هم تصور دارند به محض ثبت دامنه و هاست و راه اندازی سایت خود، باید با سرچ نام دامنه خود در گوگل، سایت آنها در نتایج گوگل نمایش داده شود! اما اینطور نیست. اگر مطابق روشهایی که در ادامه توضیح می دهیم عمل نمایید، گوگل در ۱۵ روز (گاهی تا یک ماه) آینده سایت یا وبلاگ شما را بررسی و به بانک اطلاعات خود اضافه میکند.

توجه: حتماً وبلاگ یا سایت خود را زمانی به گوگل معرفی کنید که وبلاگ یا سایت شما دارای حداقل ۵ تا ۱۰ مطلب نوشته شده باشد. سعی کنید در عنوان و توضیحات صفحه ها، از کلمات کلیدی مورد نظر خود استفاده نمایید، چرا که در چنین حالتی علاوه بر اینکه احتمال درج سایت یا وبلاگ شما در بانک اطلاعات گوگل بیشتر خواهد شد امتیاز بهتری را نیز در این جستجوگر کسب خواهید کرد.

برای معرفی وبلاگ یا سایت به گوگل راههای زیادی توصیه می شود اما وب ثمین روش های زیر را با توجه به تجربیات خود توصیه می کند. روش اول از نظر تیم سئو وب ثمین موثرترین و سریع ترین روش معرفی سایت به گوگل می باشد. اگر به روش زیر عمل نمایید شما هم با ما هم نظر خواهد شد. روش دوم گزینه ای مناسب جهت معرفی وبلاگ به گوگل می باشد (روش اول برای وب مسترانی که از سیستم های وبلاگدهی رایگان مانند بلاگفا، میهن بلاگ، رزبلاگ و …استفاده می کنند کاربرد ندارد چون به فضای هاست خود دسترس ندارند) که در این روش با استفاده از امکاناتی که سایت گوگل در اختیار کاربران قرار داده ، می توان فقط آدرس سایت را به موتور جستجوی گوگل پیشنهاد کرد و اینکه چه وقتی این آدرس توسط گوگل فهرست می شود بستگی به تعداد آدرسهایی که از قبل ثبت شده و سیاستهای فنی گوگل دارد که این روش در مدت زمان کوتاه موثر نیست و نیاز به زمان نسبتا زیادی دارد .

روش اول: استفاده از امکانات وب مسترهای گوگل برای معرفی سایت به گوگل:

۱-     ابتدا آدرس https://www.google.com/webmasters را در مرورگر خود تایپ کنید.

۲-     پس از بارگذاری کامل آدرس فوق، بر روی گزینه  Sign in to Webmaster Tool کلیک نمایید.

۳-     در این صفحه اطلاعات اکانت گوگل خود را وارد کنید و سپس بر روی دکمه SIGNIN کلیک کنید.. اگر اکانت گوگل ندارید ابتدا با کلیک بر روی گزینه SIGNUP گوگل برای خود اکانت گوگل بسازید.

۴-     پس از ورود به بخش وب مستر گوگل، بر روی گزینه ADD A SITE کلیک کنید.

۵-     در کادر باز شده Add a site، آدرس سایت خود را وارد نمایید و سپس روی گزینه Continue کلیک نمایید.

۶-     اکنون با صفحه ای مواجه می شوید که باید با قراردادن یک فایل درون شاخه اصلی هاست سایت خود، برای گوگل مشخص نمایید که شما واقعاً مالک این سایت هستید و قصد ندارید اطلاعات آماری سایت دیگران را بدست آورید.

گوگل برای تایید این مورد چند راه پیش شما قرار می دهد که ما ۲ روش آن را توضیح می دهیم:

۱- آپلود فایل بر روی هاست سایت شما: تب Recommended method چهار گام دارد. (برای کسانی که امکان آپلود فایل روی هاست سایت خود را دارند، این روش پیشنهاد می شود)

گام اول: با کلیک بر روی گزینه this HTML verification file، فایل با فرمت HTML را بر روی کامپیوتر خود دانلود کنید.

گام دوم: درون پوشه اصلی هاست سایت خود توسط ابزار فایل منیجر یا نرم افزارهای اتصال FTP آپلود کنید. ( برای هاست ویندوز داخل پوشه wwwroot و برای هاست لینوکس درون پوشه public_html آپلود کنید)

گام سوم: برای تایید صحیح آپلود شدن فایل گام دوم، بر روی لینک نمایش داده شده توسط گوگل که شامل نام سایت شما همراه با نام فایل آپلود شده در گام دوم است کلیک کنید. اگر فایل را صحیح آپلود کرده باشید عبارت google-site-verification همراه با نام فایل آپلود شده در مرورگرتان نمایش داده می شود.

گام چهارم: بر روی دکمه VERIFY کلیک کنید.

۲- قراردادن تگ HTML درون فایل  صفحه اصلی سایت (برای کسانی که امکان آپلود فایل روی سایت خود را ندارند، این روش پیشنهاد می شود)

گام اول: بر روی تب Alternate methods کلیک کنید.

گام دوم: گزینه HTML tag را انتخاب کنید. بعد از انتخاب این گزینه برچسب مخصوصی در اختیار شما قرار داده می شود که در تصویر با مستطیل قرمز مشخص شده است. بایستی این برچسب را کپی کرده و در فایل اصلی سایت خود مابین تگ <head> و <head/> قرار دهید و سپس فایل اصلی سایت خود را ذخیره کنید.

گام سوم: بر روی دکمه VERIFY کلیک کنید.

اکنون بوسیله یکی از روش های فوق، سایت شما و وب مستر بودن شما مورد تایید گوگل قرار گرفته است که پس از تایید سایت شما به شکل زیر نشان داده می شود .

حال نوبت آن رسیده که نقشه سایت یا وبلاگ خود را ایجاد کرده و آن را به گوگل معرفی کنیم تا روبات ها و اسپایدرهای جستجوگر گوگل به راحتی بتواند لیستی از فایلهایی را که توسط این نقشه معرفی کردیم دانلود کرده و در فهرست جستجوی خود قرار دهد .

برای ساخت نقشه سایت یا بلاگ خود به روش زیر عمل کنید:

۱-      ابتدا به سایت http://www.xml-sitemaps.com مراجعه کنید .توسط این سایت می توانید برای ۵۰۰ صفحه سایت یا وبلاگ خود بطور اتوماتیک و رایگان نقشه سایت ایجاد نمایید.

۲-     در قسمت Starting URL نام سایت یا وبلاگ خود را وارد نمایید.

۳-     در قسمت Change Frequency نوع به روز شدن سایت خود را انتخاب کنید، که برای به روز شدن روزان Daily ، ساعتی   Hourly  و … را انتخاب کنید . اگر سایت یا وبلاگ شما روزانه به روزرسانی می شود گزینه Daily را انتخاب کنید در غیر اینصورت گزینه هفتگی یا ماهانه را انتخاب کنید.

۴-     در قسمت Last Modification تاریخ آخرین به روز رسانی سایت را وارد کنید و اگر مطمئن نبودید گزینه Use Server Response را انتخاب کنید .

۵-     در قسمت  Priority گزینه Automatically Calculated Priority راانتخاب کنید.

۶-     روی گزینه Start کلیک کنید . بعد از کلیک کردن روی Start ، برنامه شروع به لیست نمودن سایت شما خواهد نمود که بنا به تعداد و حجم صفحات سایت شما مدت زمان متغیری طول خواهد کشید .

۷-     پس از این عملیات تصویر زیر برای شما به نمایش در می آید و چندین فایل برای دانلود با فرمت های متفاوت در اختیار شما قرار می گیرد که شما فایل sitemap.xml  را دانلود نمایید.

۸-     فایل sitemap.xml را در شاخه اصلی سایت خود آپلود نمایید . ( برای هاست ویندوز داخل پوشه wwwroot و برای هاست لینوکس درون پوشه public_html آپلود کنید)

اکنون می خواهیم فایل sitemap.xml را به گوگل توسط ابزار وب مستر گوگل معرفی کنیم.

۹-     وارد ابزار وب مستر گوگل توسط اکانت گوگل خود شوید https://www.google.com/webmasters

10- بر روی تصویر سایت خود که به گوگل معرفی کردید کلیک کنید.

۱۱- حال بر روی گزینه Crawl و سپس Sitemap کلیک کنید.

۱۲- بر روی دکمه ADD/TEST SITEMAP کلیک کنید.

۱۳- در کادر ظاهر شده عبارت SITEMAP.XML را تایپ کنید و سپس بر روی دکمه Submit Sitemap  کلیک کنید.

۱۴- در صورت انجام صحیح تمامی مراحل تصویری شبیه به تصویری زیر را ملاحظه خواهید کرد.

۱۵- اکنون منتظر باشید که فایل نقشه سایت شما توسط گوگل دانلود شده و آدرس های درون آن به مرور زمان در فهرست گوگل و در نتایج جستجوها نمایش داده شود .در صورتی که مراحل را کامل انجام دهید، سایت شما به زودی ( کمتر از ۷ روز) در گوگل فهرست می شود .

روش دوم: استفاده از امکانات وب مسترهای گوگل برای معرفی وبلاگ به گوگل:

از این روش برای معرفی نشانی وبلاگ ها بصورت مستقیم به موتور جستجوی گوگل استفاده می شود.

۱-     ابتدا آدرس  http://www.google.com/addurl را در مرورگر خود تایپ کنید.

۲-     در این صفحه اطلاعات اکانت گوگل خود را وارد کنید. اگر اکانت گوگل ندارید ابتدا با کلیک بر روی گزینه SIGNUP گوگل برای خود اکانت گوگل بسازید).

۳-     بعد از ورود، با تصویر زیر مواجه خواهید شد. در کادر URL  آدرس سایت خود را وارد کنید. سپس کد کچا نمایش داده شده را وارد نمایید و سپس بر روی دکمه Submit Request  کلیک نمایید.

۴-     در صورتی که مراحل را کامل انجام دهید، گوگل در ۱۵ روز (گاهی تا یک ماه) آینده وبلاگ شما را بررسی و به بانک اطلاعات خود اضافه میکند.