تبدیل وبلاگ به وب سایت

معمولاً وبلاگ‌نویسان کارشان را با سرویس‌های وبلاگ‌نویسی رایگان شروع می کنند. این سرویس‌ها یک فضای هاست رایگان، یک محیط ویرایش‌گر برای نوشتن مطالب وبلاگ، و یک نام وبلاگ در اختیار کاربر می‌گذارند. نام وبلاگ به شکل زیردامنه‌ یا ساب‌دومینی از نام سرویس وبلاگ‌نویسی به عنوان آدرس وبلاگ شناخته خواهد شد.

بسیاری از وبلاگ‌نویس‌ها مایلند ضمن استفاده از محیط وبلاگ‌نویسی‌یی که به آن عادت کرده‌اند صاحب یک نام دامنه‌ی اختصاصی برای وبلاگ خود باشند. این نام اختصاصی هم اعتبار بیش‌تری به وبلاگ آن‌ها می‌دهد و هم معرفی و جست‌جوی آن را آسان‌تر می‌کند. خبر خوب این است که این کار ممکن است. هر وبلاگ‌نویسی می‌تواند دامنه‌ای را که برای نام وبلاگش می‌پسندد و با پسوند مورد علاقه‌اش (به شرط این‌که آن نام دامنه با پسوند مورد نظر قبلاً ثبت نشده باشد) به نام خود ثبت کند.

برای این کار لازم نیست هیچ هزینه‌ای برای فضای هاست پرداخته شود. وبلاگ‌نویس از قبل فضای هاست قابل‌قبولی را از سرویس بلاگینگ خود در اختیار دارد. حتی ممکن است بتوان نام دامنه را نیز به رایگان ثبت کرد. تا همین اواخر در سایت‌های فارسی مطالبی درباره‌ی تبدیل رایگان وبلاگ به وب‌سایت رایج بود. البته که هیچ چیزی واقعاً رایگان نیست، اما تنها راه این کار یافتن پسوند دامنه‌ای است که ثبت نام دامنه روی آن رایگان باشد.

ظاهراً هم چنین پسوند دامنه‌ای وجود دارد: tk. پسوند دامنه‌ی کشوری توکلائو که منطقه‌ای است در جنوب اقیانوس آرام با ۱۴۰۰ نفر جمعیت و وابسته به نیوزیلند. این دامنه‌ها را می‌توان به طور رایگان در اختیار گرفت و روی وبلاگ مورد نظر ری‌دایرکت کرد. اما اگر وبلاگ مربوط  حتی به طور موقت از دست‌رس خارج شود، یا تشخیص داده شود که مطالب آن نامناسب است، یا حداقلی از فعالیت برای مدت ۹۰ روز روی دامنه‌ی رایگان مشاهده نشود این دامنه به جای وبلاگ مورد نظر به یک صفحه‌ی تبلیغ ری‌دایرکت می‌شود.  در واقع هم شما مالک دامنه نیستید و تنها وبلاگ شما به صورت یک فریم موقتاً در دامنه‌ی tk. مورد استفاده نمایش داده می‌شود. تا مدت‌ها دامنه‌هایی که با پسوند tk. ثبت می‌شدند به استفاده برای فعالیت‌های آنلاین غیرقانونی معروف بودند و این برای اعتبار وبلاگ -که احتمالاً هدف اولیه‌ی تبدیل ساب‌دومین به دامنه‌ی اختصاصی بوده- در تناقض بود. بعد از مدتی هم که دست‌رس به وب‌سایت ثبت‌کننده‌ی این دامنه‌ها در ایران مسدود گردید.

اما راه منطقی و درست تبدیل وبلاگ به سایت این است که یک دامنه به نام خودتان ثبت کنید. چنان‌که گفتیم شما نیازی به ثبت فضای هاست ندارید. پس از تأیید مراحل ثبت دامنه کافی است DNS دامنه‌تان را روی نیم سرورهای سرویس وبلاگ‌نویسی مورد استفاده‌تان تنظیم کنید. در این صورت بازدیدکنندگان شما به جای مشاهده‌ی آدرس طولانی قبلی آدرس جدید شما را خواهند دید و نام سرویس وبلاگ‌نویسی از آدرس وبلاگ شما حذف می‌شود. این کار چند فرصت تازه در اختیار شما می‌گذارد:

– شما یک دامنه به نام خودتان دارید که رتبه‌بندی می‌شود، در آمارها دیده می‌شود و  حتی می‌تواند منبع  درآمدی برایتان باشد، بدون این‌که هزینه‌ی هاست پرداخته باشید.

– شما می‌توانید هر زمان که خواستید سرویس وبلاگ‌نویسی‌تان را تغییر دهید نام دامنه‌تان را روی هر سرویس وبلاگ‌نویسی دیگری نیز به همین ترتیب تنظیم کنید. کاربران شما را با نام دامنه‌تان می‌شاسند و شما به هیچ سرویس بلاگینگی مقید نیستید.

– شما می‌توانید در صورت تمایل یک فضای هاست برای خود تهیه کنید و با نصب سیستم مدیریت محتوا یا وبلاگ‌نویسی مطلوب خود (بهترین مثال وردپرس است) یک وبلاگ/وبسایت کاملاً مستقل داشته باشید.

– دامنه‌ای که ثبت کرده‌اید تا پایان دوره‌ی ثبت در اختیار شماست؛ چه از آن استفاده کنید و چه نکنید. شما دقیقاً می‌دانید کی باید دامنه‌تان را دوباره تمدید کنید و کسی نمی‌تواند آن را از دست‌تان بیرون بکشد.

–  حتی برای تنوع می‌توانید بیش از یک دامنه ثبت کنید و همه را به وبلاگ‌تان متصل کنید.

– نام قبلی وبلاگ شما در سرویس بلاگینگ مورد استفاده‌تان هم‌چنان در دست‌رس و قابل استفاده است. بازدیدکنندگان چه از نام قدیم و چه از نام جدید وبلاگ شما استفاده کنند می‌توانند به آن دست‌رس پیدا کنند.

به صرفه‌ترین انتخاب شما بعد از دامنه‌ی رایگان ثبت دامنه‌های ملی (با پسوند ir.) است. این دامنه‌ها خوش‌بختانه قیمت مناسبی دارند و در بین کاربران داخل کشور محبوبیت زیادی هم دارند. انتخاب بعدی شما می‌تواند دامنه‌های عمومی معروفی مانند com. یا net. یا info. باشد. این دامنه‌ها شناخته شده‌اند و به وبلاگ شما وجهه‌ی بین‌المللی هم می‌دهند. هزینه‌ی آن‌ها هم برای ثبت یک‌ساله چندان بالا نیست.

تنظیم DNS

برای تغییر تنظیمات DNS کافی است پس از ثبت دامنه وارد پنل کاربری دامنه‌ی خود که شرکت ثبت دامنه در اختیارتان گذاشته شوید و نیم سرورها را به نیم سرورهای سیستم بلاگینگ مورد نظرتان تغییر دهید. هم‌چنین در سرویس وبلاگ‌ساز باید بخش مربوط به امکان اتصال دامنه به وبلاگ را پیدا کنید و مشخصات دامنه‌تان را در آن وارد کنید. نیم سرورهای مشهورترین سرویس‌های وبلاگ‌نویسی به شرح زیر است.

تنظیمات دامنه برای تبدیل وبلاگ‌های بلاگفا (blogfa) به وب‌سایت:

در بخش مدیریت وبلاگ  در منوی «امکانات» گزینه‌ی «دیگر امکانات…» را و از آن‌جا «اتصال دامنه به وبلاگ» را انتخاب کنید. نام دامنه و مشخصات مالک آن را -که احتمالاً خودتان هستید- وارد کنید.

نیم‌سرورهای زیر را باید در پنل کاربری دامنه تنظیم کنید:

NS20.OURIRAN.NET

NS21.OURIRAN.NET

* برای اطلاع کامل از نحوه اتصال دامنه به وبلاگ در سیستم وبلاگدهی بلاگفا مطلب نحوه اتصال دامنه به وبلاگ را مطالعه کنید.

تنظیمات دامنه برای تبدیل وبلاگ‌های میهن بلاگ (mihanblog) به وب‌سایت:

در پنل وبلاگ‌تان در قسمت «دامین» گزینه‌ی «اتصال» را انتخاب کنید و نام دامنه‌تان را وارد کنید.

نیم‌سرورهای زیر را باید در پنل کاربری دامنه تنظیم کنید:

NS3.MIHANBLOG.COM

NS4.MIHANBLOG.COM

تبدیل وبلاگ‌های پرشین بلاگ  (persianblog) به وب‌سایت:

برای تبدیل وبلاگ به وب‌سایت در پرشین بلاگ باید علاوه بر ثبت دامنه هاست هم خریداری کنید. پرشین بلاگ این امکان را به شما نمی‌دهد که نام دامنه‌ای را به ساب‌دومین پرشین بلاگ متصل کنید. شما فقط از پنل پرشین بلاگ برای نوشتن مطالب استفاده می‌کنید و سپس از طریق FTP آن‌ها را روی وب‌سایت/وبلاگ خود می‌فرستید. اگر شما هاست و دامنه هر دو را تهیه کرده‌اید چندان منطقی نیست مقید به پرشین بلاگ بمانید. بهتر است نرم‌افزار مدیریت وبلاگی مانند وردپرس را روی هاست‌تان نصب کنید و از آن رای وبلاگ‌نویسی استفاده کنید.

اگر هم‌چنان اصرار دارید از پنل پرشین بلاگ مطالب‌تان را ارسال کنید در بخش تنظیمات عمومی وبلاگ گزینه‌ی «اتصال وبلاگ به دامین شخصی» را انتخاب کنید و آدرس وب‌سایت و تنظیمات کاربری FTP ان را وارد کنید.

تبدیل وبلاگ‌های بلاگر(blogger) یا بلاگ اسپات (blogspot) به وب‌سایت:

وضعیت برای وبلاگ‌هایی که با بلاگر شرکت گوگل منتشر می‌شوند نیز همانند پرشین بلاگ است. برای اتصال دامنه‌تان به سرویس بلاگر باید در کنترل پنلی که شرکت هاستینگ در اختیارتان گذاشته A Record و CNAME را در تنظیمات DNS تغییر دهید.

CNAME: در تنظیمات زون‌های DNS خود یک زون رکورد (zone record) جدید از نوع CNAME ایجاد کنید. اگر قبلاً رکورد www دارید آن را پیش از ساخت رکورد CNAME حذف کنید. نام رکورد یا (در بعضی پنل‌ها Subdomain آن) را www انتخاب کنید. مقدار آن نیز باید ghs.google.com قرار دهید.

A Record (اختیاری – توصیه می‌شود):

اگر این تنظیم را انجام ندهید وقتی کاربری نام سایت شما را بدون www وارد می‌کند با پیغام خطا مواجه می‌شود و نمی‌تواند سایت‌تان را ببیند. اگر در لیست زون رکوردهایتان رکوردی از نوع A که نامی ندارد (در مواردی نام آن @ است) می‌بینید آن را حذف کنید. حالا یک رکورد جدید ایجاد کنید. نام رکورد (در بعضی پنل‌ها Subdomain آن) را خالی بگذارید یا (بسته به پنل‌تان) @ را انتخاب کنید. Type یا نوع رکورد باید A باشد و مقدار Host Name یا IP را باید یکی از IPهای ارایه شده توسط گوگل قرار دهید. از آن‌جا که این IPها چهار تا هستند این مرحله را باید ۴ بار و برای هر IP انجام دهید. در پایان چهار A Record با IPهای زیر خواهید داشت:

۲۱۶٫۲۳۹٫۳۲٫۲۱

۲۱۶٫۲۳۹٫۳۴٫۲۱

۲۱۶٫۲۳۹٫۳۶٫۲۱

۲۱۶٫۲۳۹٫۳۸٫۲۱

پس از این کار باید تنظیمات بلاگر خوذ را تغییر دهید. به پنل بلاگر خود وارد شوید و در تب «Settings» گزینه‌ی «Basic» را انتخاب کنید. در بخش «Publishing» روی لینک «Add a custom domain» و در کادر باز شده روی «Switch to advanced settings» کلیک کنید و نام دامنه‌تان را وارد کنید.

برخی پیش‌نهاد می‌کنند به جای خرید هاست پس از ثبت دامنه از سایت‌های واسط استفاده کنید. در این حالت تنظیمات CNAME و A Record را در سایت واسط انجام می‌دهید و سپس نیم سرورهایی را که از سایت واسط دریافت کرده‌اید در تنظیمات DNS در پنل کاربری دامنه‌تان وارد می‌کنید. قسمت تنظیمات در پنل بلاگر مثل قبل است. از جمله‌ی این سایت‌های واسط dnspark.com و zoneedit.com و incapsula.com را می‌توان نام برد.

تنظیمات دامنه برای تبدیل وبلاگ‌های رزبلاگ (rozblog) به وب‌سایت:

در پنل وبلاگ‌تان از برگه‌ی «تنظیمات» گزینه‌ی «اتصال دامنه به وبلاگ» را انتخاب کنید. مشخصات دامنه‌تان را (نام دامنه، مالک دامنه، تلفن، و آدرس ایمیل مالک دامنه را) در بخش «اتصال دامنه جدید» وارد کنید و روی دکمه‌ی «اتصال دامنه» کلیک کنید.

نیم‌سرورهای زیر را باید در پنل کاربری دامنه تنظیم کنید:

NS1.RZB.IR

NS2.RZB.IR

تآیید اتصال دامنه‌ی شما از طرف رزبلاگ ممکن است ت ۴۸ ساعت زمان ببرد. پس از تأیید اتصال فعال می‌گردد.

تنظیمات دامنه برای تبدیل وبلاگ‌های لوکس بلاگ (loxblog) به وب‌سایت:

 در پنل وبلاگ‌تان در قسمت «اتصال دامنه به وبلاگ» مشخصات دامنه‌تان را در بخش «اتصال دامنه جدید» وارد کنید.

نیم‌سرورهای زیر را باید در پنل کاربری دامنه تنظیم کنید:

NS1.MAHTARIN.COM

NS2.MAHTARIN.COM

دامنه‌ی شما باید توسط مدیر لوکس‌بلاگ تأیید شود.

تنظیمات دامنه برای تبدیل وبلاگ‌های ثامن بلاگ (samenblog) به وب‌سایت:

وارد پنل وبلاگ‌تان شود و از برگه‌ی «دیگر» که آخرین برگه در بالای صفحه است گزینه‌ی «اتصال دامنه» را انتخاب کنید. در کادر باز شده نام دامنه و ایمیل مالک دمنه را وارد کنید و روی دکمه‌ی «ذخیره» کلیک کنید.

نیم‌سرورهای زیر را باید در پنل کاربری دامنه تنظیم کنید:

NS1.SAMENBLOG.COM

NS2.SAMENBLOG.COM

تنظیمات دامنه برای تبدیل وبلاگ‌های بلاگ اسکای (blogsky) به وب‌سایت:

در پنل مدیریت وبلاگ‌تان به منوی «اتصال دامین به وبلاگ» بروید و نام دامنه‌تان را وارد کنید.

نیم‌سرورهای زیر را باید در پنل کاربری دامنه تنظیم کنید:

NS1.BLOGSKY.COM

NS2.BLOGSKY.COM

تنظیمات دامنه برای تبدیل وبلاگ‌های بلاگ وب (blogveb) به وب‌سایت:

در پنل مدیریت وبلاگ در بخش «امکانات» گزینه‌ی «دامین» را انتخاب کنید. در منوی باز شده «اتصال» را کلیک کنید و در کادر ظاهر شده نام دامنه‌تان را وارد کنید و روی دکمه‌ی «ذخیره»‌کلیک کنید.

نیم‌سرورهای زیر را باید در پنل کاربری دامنه تنظیم کنید:

NS1.BLOGVEB.COM

NS2.BLOGVEB.COM

ثبت دامنه آنلاین

برای ثبت دامنه می‌توانید از سرویس ثبت دامنه آنلاین ای وب هاست استفاده کنید. کلیه‌ی دامنه های بین‌المللی بلافاصله پس از ثبت فعال و قابل استفاده‌اند. دامنه های IR پس از ثبت باید مورد تأیید مرکز ثبت دامنه IR یا IRNIC برسند. این کار معمولاً در همان روز کاری یا اولین روز کاری بعدی انجام می‌شود. در هنگام ثبت دامنه نیم سرورهای سرویس وبلاگ‌دهی خود را مطابق راهنماهای بالا در قسمت نیم سرورهای دامنه وارد کنید. تنظیم نیم سرورهای وبلاگ روی دامنه پس از ثبت کامل دامنه نیز به سادگی از پنل مدیریت دامنه ممکن است. تغییر نیم سرورهای دامنه ممکن است چند ساعت به طول بینجامد. برای ثبت دامنه به بخش خدمات دامنه ای وب هاست  مراجعه کنید. کلیه‌ی راهنمایی‌های لازم برای ثبت انواع دامنه‌ها در این صفحه در اختیار شما می‌باشد.

قالب واکنش گرا یا ریسپانسیو چیست؟

مهمترین نکته و بحثی که ما را به بحث قالب واکنش گرا یا ریسپانسیو (responsive) می کشاند عرض صفحه ی نمایش دستگاه های مختلی است که توسط آن به وسیله ی یک مرورگر اینترنتی به مشاهده ی یک وبسایت می پردازیم.

بحث اصلی در قالب واکنش گرا بر سر “عرض” صفحه نمایش است

در اینجا (بحث قالب واکنش گرا) ارتفاع صفحه ی نمایش اهمیت چندانی ندارد و باز هم تاکید می کنم که “عرض” صفحه ی نمایش از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا امروزه با ورود دستگاه های همراه مانند گوشی های تلفن همراه و تبلت ها به دنیای دستگاههای پیشمایش صفحات اینترنتی تنوع “عرض” این دستگاه ها بسیار زیاد شده است.

این تنوع عرض از دستگاههای موبایل کوچک با کمتر از چند صد پیکسل شروع می شود و تا کامپیوترهای رو میزی که گاه عرض مانیتور آنها به چند هزار پیکسل میرسد را شامل می شود.
در گذشته سایت ها به گونه ای طراحی می شدند که از یک عرض پرکاربرد به بالا را پاسخ دهند (مثال ده سال پیش عرض 800 در ارتفاع 600 پیکسل به بالا و پنج سال پیش عرض 1024 در ارتفاع  768 اهمیت بیشتری برای طراحان قالب داشت) و بدیهی است که زمانی که یک عرض به عنوان عرض پایه برای طراحی در نظر گرفته می شود آن قالب نباید برای عرض های بزرگتر مشکلی داشته باشد اما مشکل از زمانی شروع می شود که قصد داشته باشیم در یک دستگاه با عرض کمتر سایت را مشاهده کنیم. در این زمان برای استفاده از صفحه اسکرول افقی در صفحه به وجود خواهد آمد که به دلیل دشوار نمودن پیمایش صفحات اینترنتی برای کاربر یک نکته ی بسیار منفی در طراحی محسوب می شود.
طراحی ریسپانسیو یا واکنش گرا آمده است که این مشکل را برطرف نماید به این معنی که شما به همان راحتی که در کامپیوتر رومیزی یا به اصطلاح دسکتاپ صفحات اینترنتی را مشاهده و پیمایش می کنید بتوانید در دستگاه کوچک و قابل حمل خود نیز این کار را به وسیله امکان لمس (تاچ) انجام دهید.
مهمترین دستور Css مرتبط با این موضوع min-width می باشد که اگر با اچ تی ام ال آشنایی داشته باشید موضوع به سرعت دست گیرتان می شود اما بنده قصد ندارم در اینجا وارد مباحث طراحی سایت شوم بنابراین از توضیح بیشتر در این خصوص خودداری می کنم.
از مباحث مهم دیگر در مورد طراحی و قالب واکنش گرا این است که غیر از مبحث عرض دستگاههای مختلف مبحث لمس یا همان touch از ویژگی های اصلی دستگاههای جدید است که در طراحی بحث استفاده از جاوااسکریپت را در طراحی پر رنگتر می کند زیرا به طور معمول در اچ تی ام ال و سی اس اس این امکان جایگاه چندان خاصی ندارد.

۱۰ نکته که قبل از بالا آوردن سایت باید چک کنید! (بخش سوم)

۳- چک کردن در مرورگرها:

یکی دیگر از چیزهای مهمی که پیش از بالا آوردن سایت باید چک کنید سازگاری آن با مرورگرهاست. خیلی از طراحان وب از این کار غفلت می‌کنند و پس از بالا اوردن سایت با مشکلات متعدد رو به رو می‌شوند. طراح باید به مخاطب هدف خود و مرورگرهایی که آن‌ها معمولاً استفاده می‌کنند آشنا باشد. در بین کسانی که بیش‌تر با فعالیت‌های آنلاین آشنا هستند دو مرورگر کروم و فایرفاکس محبوب‌ترند٬ اما نباید فرض کنید که بیش‌تر مردم از همین دو مرورگر استفاده می‌کنند. مطمئن شوید طراحی وب‌سایت‌تان با همه مرورگرهای شناخته شده سازگار است. ایده آل این است که از ابتدای طراحی این فاکتور مد نظر شما باشد. اگر طراحی شما عالی باشد اما در مرورگر اکسپلورر خوب نشان داده نشود ممکن است کاربرانی که این مرورگر را به دلیل در دست‌رس بودن ترجیح می‌دهند از دست بدهید. مرورگرهای اصلی که باید مدنظر شما باشد عبارتند از: اینترنت اکسپلورر٬ کروم٬ فایرفاکس٬ اپرا و سافاری (محض احتیاط)!

۴- چک کردن متن:

منظور فقط غلط‌گیری‌های نگارشی مانند املای کلمه ها٬ دستور زبان٬ و نشانه گذاری نیست. باید مطمئن شوید که کلیدواژه های اصلی‌تان حتماً در محتوای سایت دیده می‌شود. این کار وب‌سایت شما را SEO پسند می‌کند. هر جزیی از سایت از تگ‌ها و سرنویس‌ها و پانویس‌ها٬ تا متن‌های تبلیغاتی و تخفیفات سایت‌تان را وارسی کنید. متن‌های تبلیغاتی باید درست کار شده باشند و نامتناسب یا نامأنوس نباشند.

۵- لینک‌های سایت:

برای ایجاد لینک‌های داخلی و بیرونی احتمالاً از لیست‌های پیوند استفاده می‌کنید. اما صرف برجسته کردن و آبی رنگ کردن لینک‌ها به معنی مناسب بودن آن‌ها نیست. لینک سازی (Link Building) یکی از جنبه های اساسی طراحی وب‌سایت است و نباید از آن غفلت کرد. روی هر کدام از لینک‌هایتان کلیک کنید و مطمئن شوید درست کار می‌کند. این شامل لینک‌های تصویری و ویدیویی هم می‌شود.

۶- لینک RSS بلاگ:

اگر یک وبلاگ دارید مطمئن شوید لینک RSS آن درست کار می‌کند -اگرچه فید RSS فقط برای وبلاگ‌ها مفید نیست و بسیاری از سایت‌های دیگر نیز RSS خود را فعال می‌کنند- و کاربران‌تان می‌توانند از خوراک RSS برای اشتراک مطالب شما استفاده کنند. پیدا کردن لینک خوراک RSS باید ساده باشد. لینک‌های RSS علاوه بر کاربران برای موتورهای جست‌جو و تبلیغ سایت نیز سودمندند. این لینک‌ها موتورهای جست‌جو را از به روز رسانی‌های وب‌سایت شما آگاه می‌کنند. هم‌چنین برخی وب‌سایت‌ها کارشان گرد آوردن خوراک‌های RSS و نمایش محتوا با لینک دادن به سایت اصلی است که می‌تواند منبعی برای ایجاد ترافیک خارجی بیش‌تر به سمت کسب و کار باشد.

۷- کارکردهای سایت:

مطمئن شوید که همه کارکردهای (Functionality) سایت‌تان درست عمل می‌کنند. منظور از این کارکردها فرم‌ بازخورد٬ فرم ثبت نام٬ سبد خرید٬ درگاه پرداخت٬ و… است. همه این‌ها را خودتان چک کنید. بی توجهی به مشکلات در چنین جنبه های حیاتی یی می‌تواند به شدت بر کسب و کارتان اثرگذار باشد.

۸- معتبر بودن سایت:

همیشه باید مطمئن شوید که وب‌سایت‌تان ۱۰۰ درصد معتبر است. اشتباه های معمولی که می‌تواند باعث نامعتبر شدن وب‌سایت شما شامل تگ‌های آلت٬ و استفاده از & به جای amp& است.

۹- پشتیبان گیری:

ذخیره یک نسخه پشتیبان برای هر طراحی مهم است. نگه داشتن یک فایل پشتیبان به طراح امکان می‌دهد در صورت بروز هر مشکلی در آینده به سرعت برای رفع آن اقدام کنند. اگرچه شما تلاش می‌کنید طراحی‌تان را پیش از بالا آوردن سایت کامل کنید داشتن یک منبع جای‌گزین سبب خاطرجمعی است.

۱۰- وارسی نهایی سایت:

پس از کامل کردن این چک لیست پیش از بالا آوردن سایت برای آخرین بار سایت‌تان را چک کنید. خوب است از نظر یک فرد دیگر نیز استفاده کنید. لازم نیست این فرد متخصص طراحی باشد٬ همین که بتواند برخی مشکلات کار شما را پیدا کند عالی است. حالا سایت شما آماده نمایش عمومی است. موفق باشید.

۱۰ نکته که قبل از بالا آوردن سایت باید چک کنید! (بخش دوم)

۱- طراحی:

یکی از تأثیرگذارترین و مهم‌ترین چیزها که افراد در یک وب‌سایت به آن توجه می‌کنند طراحی آن است؛ به همین دلیل چک کردن طراحی سایت باید در اولویت باشد. وقتی سایتی را طراحی می‌کنید ممکن است فکر کنید کارتان را دارید خیلی عالی و برجسته انجام می‌دهید٬ در حالی که پس از پایان طراحیتازه متوجه اشکالات طراحی خود می‌شوید. معمولاً آدم‌ها نمی‌توانند ایرادهای آفریده خودشان را بلافاصله ببینند٬ اما با گذشت مدتی زمان بسیاری از مشکلاتی که متوجه آن نشده اند به چشم‌شان می آید. بنابراین همیشه خوب است پیش از بالا آوردن سایت‌تان طراحی سایت‌تان را برا آخرین بار چک کنید. منظور از این چک کردن فقط خوش بر و رویی و دل‌نوازی ظاهر سایت نیست. موارد متعددی باید چک شود٬ از جمله:

ترکیب رنگی‌تان را چک کنید: ممکن است به ترکیب رنگی که یک سایت خاص را شکل داده بی توجهی کنید. حتا وقتی برداشت اولیه تان از این ترکیب رنگی مثبت است بررسی مجدد آن ضرری نخواهد داشت. مطمئن شوید که ترکیب رنگ‌تان دیدگان را آزار نمی‌دهد. اگر عاشق رنگ‌های روشنید مطمئن شوید رنگ‌بندی‌تان شکل رنگ فضای داخلی خانه تان نشده باشد! رنگ‌ها باید با هم هماهنگ باشند و اگر در وارسی سایت‌تان احساس می‌کنید چیزی آزارتان می‌دهد احتمالاً مشکلی در کار است. بکوشید این مشکل را بیابید و در مرحله پیش از بالا آوردن سایت آن را رفع کنید.

ترکیب فونت‌ها: پس از رنگ‌ها ترکیبات فونت٬ اندازه و نوع آن‌ها را نیز چک کنید. فونت‌های شما باید هم‌خوانی داشته باشند. مطمئن شوید که همه کلمه ها در هر گوشه ای از سایت‌تان قابل مشاهده و خواندنند. ممکن است شما فونت‌های عجیب و غریب را دوست داشته باشید اما در طراحی سایت سادگی را حفظ کنید. لازم نیست کاربران‌تان را گیج کنید. اندازه فونت‌ها نیز باید مناسب و قابل خواندن باشد. بعضی فونت‌ها در مرورگرهای مختلف درست دیده نمی‌شوند حتا اگر ظاهراً در طراحی شما خیلی هم خوش شکل باشند. مهم‌ترین عامل درباره فونت‌ها خوانا بودن آن‌هاست٬ هدینگ٬ عنوان٬ متن همه باید واضح باشند و خواندن‌شان آسان باشد.

لوگوها و بنرها: خوب است لوگوها٬ بنرها و ویدیوهای داخل سایت‌تان را هم برای آخرین بار چک کنید و مطمئن شوید همه چیز درست است. احتمالاً لازم است لوگوی شرکت‌تان در همه بخش‌ها بیاید. بنرها باید در جای درست‌شان قرار گرفته باشند. وضوح تصاویر و ویدیوهای سایت‌تان را چک کنید و مطمئن شوید سرعت بالا آمدن صفحه تان زیاد نباشد. همه چیز را که درست کردید دوباره کلیت کار را چک کنید.

۲- عنوان‌ها و متاتگ‌ها:

عنوان ها و متاتگ‌ها (Meta Tag) برای وب‌سایت شما بسیار مهمند٬ به ویژه از جهت موتور جست‌جو پسند کردن سایت. یکی از راه‌های اصلی ایجاد کسب و کار در وب بهینه سازی وب‌سایت از دید موتور جست‌جو (SEO) است که کمک می‌کند سایت‌تان در نتایج جست‌جو دیده شود. چک کردن عنوان‌ها و متاتگ‌ها برای این کار مفید است.

عنوان: هیچ وقت در ایجاد عنوان (Title) برای صفحه های سایت‌تان شتاب‌زده عمل نکنید. این مهم‌ترین چیزی است که یک موتور جست‌جو وقت بررسی سایت شما تشخیص می‌دهد. موتورهای جست‌جو سایت‌ها را مثل مردم نمی‌بینند.

مردم ممکن است از طراحی زیبای سایت شما شگفت‌زده شوند؛ موتور جست‌جو شعورش به این چیزها نمی‌رسد و اول به عنوان نگاه می‌کند. عنوان نباید از ۷۵ کاراکتر بیش‌تر باشد. عنوان‌تان باید برای کاربری که در نتایج جست‌جو سایت‌تان را می‌بیند بامعنی باشد. اولین چیزی که کاربران از سایت شم در نتایج جست‌جو می‌بینند همین عنوان است. در عنوان باید کلیدواژه هایی که زیاد جست‌جو می‌شوند و به صفحه تان مرتبطند قرار بگیرند و غلط گرامری٬ املایی و نشانه گذاری نداشته باشد. بهتر است از جمله های کامل استفاده نکنید.

متا دیسکریپشن (Meta Description): نباید از ۱۶۵ کاراکتر بیش‌تر باشد و باید درباره صفحه باشد. متا دیسکریپشن باید برای هر صفحه متفاوت باشد تا محتوای آن کپی تشخیص داده نشود. باید در عین حالی که همه کلیدواژه های مهم‌تان را در دیسکریپشن می‌آورید بکوشید این توصیف معنی درستی نیز داشته باشد. دومین چیزی که کاربر در نتایج جست‌جو می‌بیند همین توصیف است؛ پس فقط یک زنجیره از کلیدواژه ها را پشت سر هم ردیف نکنید. توصیف باید بامعنی و مرتبط به صفحه باشد.

متا کی‌ورد (Meta Keyword): مطمئن شوید کلیدواژه های درست و تگ‌های مرتبط استفاده می‌کنید. متا دیسکریپشن و تگ‌ها به اندازه عنوان مهم نیستند اما نمی‌توانید هم به آن‌ها بی اعتنا باشید. کلیدواژه های پر جست‌جو و مرتبط را برای متا کی‌وردهایتان استفاده کنید. با تغییراتی که گوگل در الگوریتم‌هایش داده است ظاهراً از اهمیت متا کی‌وردها به شدت کم شده و بسیاری از متخصصان SEO عقیده دارند گوگل دیگر به آن‌ها هیچ توجهی ندارد.

هدینگ‌های H1 و H2: ممکن است محتوای سایت‌تان عالی و غبطه انگیز باشد اما موتورهای جست‌جو به آن کم محلی کنند. دلیلش می‌تواند هدینگ‌های نه چندان متأثر کننده شما باشد. مطمئن شوید که هدینگ‌های H1 و H2یتان حاوی کلیدواژه های اصلی‌تان و صریح و مستقیم باشند. هدینگ‌ها هم بر موتورهای جست‌جو و هم بر خوانندگان سایت تان مؤثرند. بسیاری از مردم پیش از خواندن کل محتوا اول هدینگ‌ها را می‌بینند. پس باید آن‌ها را با هدینگ خوب فریفته کنید تا به خواندن محتوایتان ترغیب شوند.

تگ‌های آلت (Alt Tags): هیچ وقت تگ گذاشتن برای تصویرها را فراموش نکنید. موتورهای جست‌جو به جای تصویر توصیف و تگ آلت ان را می‌بینند. مطمئن شوید که که یک تگ آلت صریح و مرتبط با تصویر و یک توصیف روشن برای آن گذاشته اید که کلیدواژه اصلی را هم در خود دارد.

۱۰ نکته که قبل از بالا آوردن سایت باید چک کنید! (بخش نخست)

پس از طراحی وب‌سایت حتماً چک می‌کنید که CMSتان درست کار کند٬ محتوای مورد نظرتان اضافه شده باشد و مدیرتان از نتیجه کارتان راضی است و بلافاصله سایت‌تان را بالا می آورید. اما این کافی نیست! طراح باید پیش از بالا آوردن سایتش موارد متعدد دیگری را نیز کنترل کند.

بسیاری از طراحان برخی از مسایل مرتبط با سایت را در هیجان بالا آوردن سایت فراموش می‌کنند. یادتان می آید که همیشه قبل از تحویل ورقه امتحانی جواب‌هایتان را یک بار دیگر چک می‌کردید مبادا جایی را فراموش یا اشتباه کرده باشید؟ همین مسأله برای طراحی سایت نیز صادق است. در هنگان چک کردن سایت طراح باید به چیزی بیش از خواندن محتوا و اصلاج گرافیک سایتی به موارد دیگری نیز توجه کند.

فایده هایی که از این چک کردن پیش از بالا آمدن سایت می‌توان توقع داشت:

۱- دوباره کاری را کم می‌کند: فایده اصلی داشتن یک چک لیست کم کردن نیاز به یک لیست طولانی از کارهای لازم بعد از بالا آمدن سایت است. وقتی طراح برخی از جنبه های مهم کار را پیش از بالا آوردن سایت بی‌خیال شود طبیعتاً محصولی جز دوباره کاری زیاد نصیبش نمی‌شود. با داشتن یک چک لیست پیش از بالا آمدن سایت مطمئن می‌شوید همه ویژگی‌های ضروری درست عمل می‌کنند.

۲- اثر برداشت اولیه: ممکن است فکر کنید که حتا اگر یک چک لیست هم نداشته باشید حتماً می‌توانید هر زمان که لازم شد طراحی‌تان را دست‌کاری کنید. اما در مورد وب‌سایت‌ها تأثیری که اولین دیدار مخاطب بر او می‌گذارد بسیار مهم است. همیشه بهتر ات اولین باری که می‌خواهید کارتان را ارایه دهید کاری کامل ارایه دهید. جبران تأثیر منفی اولیه راحت نیست.

۳- موتورهای جست‌جو: کسب و کار وب پیرامون موتور جست‌جو بنا نهاده می‌شود. شما یک وب‌سایت می‌سازید و آن را بالا می آورید تا تجارت‌تان را گسترش دهید اما نتیجه گیری شما به نتیجه های موتور جست‌جو وابسته است. اگر اهمال کنید و خزنده موتور جست‌جو به سایت‌تان سر بزند و راضی بر نگردد حتا اگر تغییراتی در سایت‌تان بدهید خزنده یاد شده زمان بندی خزیدن خود را محترم می‌شمارد و ممکن است تا برگشت آن فرصت‌های تجاری را از دست دهید.

نحوه راه اندازی وب سایت

در این مقاله قصد داریم نحوه راه اندازی وب سایت را شرح دهیم.

گام اول:

ثبت دامنه:

دامنه در حقیقت نام وب سایت شما می باشد که از دو قسمت نام و پسوند تشکیل شده است. پسوندهای بین الملی رایج عبارتند از Com , Net, Org و … که دارای مصارف عمومی می باشند و پسوند های ملی شامل: ir,co.ir,net.ir و …

همانطور که برای تهیه یک محل سکونت یا تجارت اولین سوال آدرس منطقه مورد نظر است، برای وب سایت نیز اولین سوال آدرس اینترنتی شما یا همان نام دامنه می باشد. بطور مثال آدرس اینترنتی هاست 97، host97.net می باشد که عبارت host97 نام و عبارت net پسوند دامنه می باشد.

گام دوم:

خرید هاست:

پس از انتخاب و ثبت دامنه اکنون شما دارای یک آدرس اینترنتی شده اید. ولی با وجود ثبت دامنه وقتی آدرس سایتتان را وارد مرورگر می کنید این طور به نظرمی رسد که این آدرس ثبت نشده است. اشتباه نکنید.آدرس شما ثبت شده است و تنها چیزی که ندارد داشتن یک منبع برای نمایش اطلاعات آن است. این امر دقیقاً مانند ثبت شرکت است که علاوه بر ثبت شرکت در دفاتر اسناد رسمی باید یک مکان را برای شرکت خود انتخاب کنید. در اینترنت به چنین مکانی به عنوان منبع برای سایت را هاست می نامند. هاست مکانی برای میزبانی سایت شما می باشد که می توانید اطلاعاتتان را در آن برای عموم به نمایش بگذارید.

نکته: انتخاب سرویس میزبانی وب یا همان هاست بستگی به زبان برنامه نویسی سایت شما دارد. در نتیجه قبل از تهیه هاست، قالبیت های سرویس میزبانی را مطالعه کرده و اطمینان حاصل نمایید که زبان برنامه نویسی سایت شما را پشتیبانی می کند.

گام سوم:

طراحی سایت اختصاصی یا استفاده از سیستم های مدیریت محتوی رایگان (CMS):

برای نمایش اطلاعات خود در اینترنت علاوه بر خرید دامنه و هاست باید سایت نیز طراحی نمایید. سایت شما می تواند از یک صفحه ساده HTML تا یک سایت داینامیک و حرفه ای فروشگاه و یا یک گالری حرفه ای تشکیل شده باشد. برای طراحی سایت می تواند از یک سیستم مدیریت محتوی رایگان مانند وردپرس، جوملا، دات نت نیوک و… استفاده کنید. هر کدام از این سیستم های مدیریت رایگان دارای امکانات، افزونه ها و قالب های گرافیکی متنوع می باشند. بطور مثال اگر قصد دارید یک وبلاگ شخصی داشته باشید و از سیستم های وبلاگدهی رایگان مانند بلاگفا، میهن بلاگ و … استفاده نکنید سیستم مدیریت محتوی وردپرس پیشنهاد می شود و اگر قصد دارید یک سایت تجاری داشته باشید جوملا یا دات نت نیوک توصیه می گردد. سیستم های مدیریت محتوی دارای تعداد زیادی افزونه رایگان می باشند که بیشتر نیازهای یک وب سایت را برآورده می کنید. اما اگر ویژگی خاصی مد نظر شما بود و افزونه آن را نتوانستید در اینترنت پیدا کنید ۲ راه وجود دارد:

۱- از آنجاکه سیستمهای مدیریت محتوی کد باز می باشند شما اگر علم برنامه نویسی داشته باشید می توانید ویژگی مورد را بصورت یک افزونه نوشته و بر روی سیستم مدیریت محتوی خود نصب کنید.

۲- تمامی ویژگی های مد نظر خود را برروی کاغذ آورده و سپس با یک شرکت طراحی وب سایت قرارداد منعقد نمایید تا سایت را با توجه به خواسته شما طراحی کند.

نتیجه گیری: با توجه به موارد ذکر شده در بالا به این جمع بندی می رسیم که برای داشتن یک وب سایت باید ۳ کار را انجام دهید: ۱- خرید دامنه ۲-خرید هاست ۳- نصب سیستم مدیریت محتوی رایگان یا طراحی اختصاصی سایت